|
-
w języku francuskim mamy rzeczowniki rodzaju męskiego (masculin) i żeńskiego (féminin). Nie ma rodzaju nijakiego
-
rodzaj rzeczownika polskiego nie zawsze odpowiada rodzajowi rzeczownika francuskiego, np. (ten) samochód- une voiture (czyli rodzaj żeński)
-
w języku polskim rodzajnik rzeczownika przeważnie nie jest zapisywany (jest domyślny), w języku francuskim w większości przypadków musi on być zapisany (użyty przy rzeczowniku), np. Kupiłem samochód (w domyśle „ten” samochód) ⇒J’ai acheté une voiture
-
rzeczowniki oznaczające osoby lub istoty żywe mają najczęściej odrębne formy dla r.m. i r.ż. i zachowują swój rodzaj naturalny, np. un garçon (chłopiec) – une fille (dziewczyna)
-
jeżeli rzeczownik w rodzaju męskim kończy się na « e » to wtedy o jego rodzaju decyduje użyty rodzajnik, np. un pianiste (pianista), une pianiste (pianistka). Oprócz wyjątków, np.
un prince- une princesce (książę/księżna)
-
jeżeli rzeczowniki mają tą samą formę dla obydwu rodzajów to wtedy rodzaj zaznacza się za pomocą rodzajnika, np. un enfant (dziecko – chłopiec), une enfant (dziecko – dziewczynka)
|
