-
czasy proste tworzy się przez dodanie końcówek osobowych do tematu czasownika
-
czasy złożone tworzy się za pomocą czasowników posiłkowych « avoir » lub « être » oraz « aller » w czasie futur proche i « venir » w czasie passé récent
-
niewielką grupę czasowników stanowią czasowniki nieosobowe czyli takie używane tylko w 3 osobie liczby pojedynczej z zaimkiem « il » jako podmiotem, np. czasownik « falloir » ma tylko formę dla 3 os. l. poj. « il faut » (trzeba). Inny przykład to zwrot « il y a » (jest/są).
W tej grupie najwięcej jest czasowników opisujących zjawiska atmosferyczne jak np.
neiger (śnieżyć) albo tonner (grzmieć)
-
również czasowniki odmieniające się klasycznie mogą czasami występować w formie nieosobowej jak np. czasownik faire tworzący zwrot il fait + opis pogody, np.
il fait beau (Pogoda jest ładna)
-
czasowniki nieprzechodnie (verbes intransitifs) to takie które same w sobie mają sens, nie następuje po nich żadne dopełnienie które by je precyzowało. Przykłady: rire (śmiać się), pleurer (płakać), dormir (spać), rester (zostawać), vivre (żyć), mourir (umierać), courir (biec), arriver (przybywać), partir (wyjeżdżać) itd.
-
czasowniki przechodnie (verbes transitifs) to takie które nabierają sens kiedy są używane z dopełnieniem bliższym lub dalszym. Daje się je przekształcać na stronę bierną i można zadać o nie pytania, np. zdanie « Je lis un livre » (Czytam książkę). Można zapytać « Tu lis quoi ? » (Co czytasz?). Dla porównania czasownik dormir i zdanie « Je dors » (Śpię). Nie da się tu postawić pytania tak żeby odpowiedzią było dopełnienie czasownika
-
po dużej grupie czasowników używamy bezokolicznika. Albo bezpośrednio po czasowniku występuje bezokolicznik (jak np. dla czasowników pouvoir, vouloir, savoir, aimer; J’aime me promener Uwielbiam spacerować) albo oddziela go od czasownika przyimek, najczęściej « de » lub « à ». Przykład :
Pensez à vous inscrire avant mardi (Pomyślcie aby zapisać się przed wtorkiem)
-
tego czy po jakimś czasowniku występuje bezokolicznik, czy używamy go z dopełnieniem bliższym lub dalszym (albo oba naraz) trzeba się uczyć na pamięć poznając nowy czasownik lub konstrukcję. Nie ma tu jednolitych zasad
-
formy impératif passé i gérondif passé są na tyle rzadko używane, że nie będą w tej publikacji omawiane
|
